BAKAR AİLESİ

Bakar ailesi Redki aşiretinin Heciya koluna mensup bir ailedir. Asıl soyadı Acar olup sonradan Bakar olarak değiştirilmiştir. Bakar soyadında 2017 itibariyle beş aile yaşamaktadır. Ailelerden biri Iğdır merkezde, iki aile Kars Merkezde, iki aile ise İstanbul’da ikamet etmektedir.

Yaklaşık 100 yıl(daha fazla da olabilir) önce Ağrı ili merkeze bağlı Kavacık(Walierep) köyünden Kars ili Kağızman ilçesi Aydınkavak köyüne, oradan da Kars ili Digor ilçesi Yağlıca köyüne taşınmışlardır.

            Kavacık(Walierep)’tan Kars ili Kağızman ilçesi Aydınkavak köyüne Acar soyadlı tek aile olarak gelirler. Buradan dört farklı soyadı alarak farklı yerlere göç eden ailelerden Bakar ailesi Kars ili Digor ilçesi Yağlıca köyüne, Bulun ailesi Kars ili Digor merkeze oradan da İstanbul’a, Demir ailesi Kars ili Kağızman ilçesi Akçay(Axtam) köyüne taşınmışlardır. Diğer aile de Acar soyadını değiştirmeyerek yerinde kalmıştır.

Ayrıca Kars ili Sarıkamış ilçesi köylerinde ikamet eden akrabalarımızın olduğunu fakat soyadını ve köyünü net olarak bilmediğimizden irtibat kurulamamıştır.

Bakar ailesi ile bildiğim kadarıyla akraba olan aileler aşağıda gösterilmiştir. Benim bilmediğim veya eksik olan bilgiler konusunda aşağıda belirteceğim akraba ailelerin bireyleriyle her türlü bilgi ve belge konusunda karşılıklı paylaşımda bulunabilirim.

           

YAĞLICA KÖYÜ'NDE BULUNAN SOY ADLARI

Sizden gelen bilgilere göre listelerimizi güncellemeye devam ediyoruz...

Yaptığımız araştırmalara göre köyümüzde toplamda 41 soy adına ulaştık. Siz değerli takipçilerimiz eksik olan bilgilerin tamamlanmasında bize mesaj atarak yardımcı olabilirsiniz...

NOTLAR

1. Köyümüzde bulunan ÇALLAR soyadı ASLAN olarak değiştirilmiştir.

YAĞLICA KÖYÜ GEÇMİŞ DÖNEM MUHTARLARI

Köyümüzle ilgili yaptığımız araştırmaların arasında köyümüze muhtarlık aracılığıyla hizmet etmiş ve halen eden büyüklerimize yer vermemek olmazdı.

YAĞLICA KÖYÜ GEÇMİŞ DÖNEM MUHTARLARI

1. Süleyman       İNCE     ( ....... - ....... ) 
2. Hüseyin          IŞIK      ( ....... - ....... )
3. İsmail             AYDIN  ( ....... - ....... ) 
4. Abdülkerim   ALTUN ( ....... - 1974)
5. Sait                 KAYA    (1974 - 1997)
6. Hasan             İNCE     (1997 - 1999)
7. Ali                   İNCE     (1999 - 2009)
8. Nurettin         KAYA    (2009 - 2014)
9. Faruk Nafiz   İNCE     (2014 - ....... )


Değerli YAĞLICA'lılar.

• Yukarıdaki sıralamada, isimlerde veya tarihlerde yanlışlık varsa lütfen bize yorum yazarak düzeltmemize yardımcı olun.

• Geçmişe ait bildiğiniz isimler varsa LÜTFEN bizimle paylaşınız.

• Köyümüz için hizmet etmiş olan herkese teşekkür ediyor; Vefat etmiş olanlara Allah'tan rahmet, hayatta olanlara da sağlıklı ve mutlu bir ömür diliyoruz...

NOT : Sizden gelen bilgiler neticesinde sayfamız güncellenecektir.

SEVİYORUM SENİ YAĞLICA KÖYÜ

SOĞUKTUR, SICAK DEĞİL HAVASI.

YEŞİL DEĞİL, KURAKTIR OVASI.

YORGUNDUR OĞLU BABASI.

SEVİYORUM SENİ YAĞLICA KÖYÜ.

YAZ GELİNCE TOZUNDAN DUMANINDAN.

KIŞ GELİNCE KARINDAN BORANINDAN.

EKSİK OLMAZ KAR YAĞLICA DAĞI’NDAN.

SEVİYORUM SENİ YAĞLICA KÖYÜ.

SUYU MIŞIL MIŞIL AKAR.

KUŞLARI YÜREK YAKAR.

İNSANI BİRBİRİNİN ELİNDEN TUTAR.

SEVİYORUM SENİ YAĞLICA KÖYÜ.

MEHMET BAKAR

YAĞLICA KÖYÜ NÜFUSU NE KADAR AZALDI

Türkiye İstatistik Kurumu(TÜİK) tarafından gerçekleştirilen Adrese dayalı nüfus sayımına göre Kars ili Digor ilçesi Yağlıca Köyü nüfusu bir önceki yıla göre %3,5 azaldı.

2015 yılında yapılan sayıma göre 819 olan nüfus, 2016 yılında 20 kişi azalarak 799 (Erkek : 402 - Kadın : 397) oldu. 

2012 yılında 905 nüfusa sahip köyümüzde 4 yıl içinde 106 kişi azaldı. Nüfus sayısının düşmesinin en büyük nedeni büyük illere verilen göç.

RESİMLERLE YAĞLICA KÖYÜ

DİKME TAŞ OYUNUNU HATIRLAYAN VARMI?

Gerekli Malzemeler: Dik durabilecek özellikte ve yaklaşık aynı ölçülerde yassı, uzun ya da yuvarlak taşlar. Ve bunları yıkmak için elimizle fırlatabileceğimiz ağırlık ve boyutta taşlar.

Nasıl Oynanır?

Eşit sayıda iki grup arasında oynardık. İki grubun arası yaklaşık 30–40 metre olurdu. Her grup kendi tarafına eşit bir şekilde 3’er 4’er ya da 5’er tane taşı yaklaşık 10 cm arayla aynı doğrultuda dik duracak şekilde dizerdik.

Her oyuncu grubu tarafını seçerek, kendi tarafına geçerdi. Her oyun bittiğinde taraflar karşılıklı yer değiştirirdi. Bundan maksat, arazinin yüzeysel şekli ve görüş avantaj ya da dezavantajlarının eşitlenmesiydi.

Oyuncular sırasıyla karşı tarafın dikili taşlarına ellerindeki taşı atmaya başlarlardı. Dikili taşlardan birini yıkan oyuncu bir taş daha atma hakkına sahip olurdu. Eğer herhangi bir taşı yıkamazlarsa taş atma sırası karşı tarafa geçerdi. Bütün taşları deviren grup karşı tarafa geçmek için karşı takımın oyuncularını kendi taraflarına çağırırdı. Herkes seçtiği bir kişinin sırtına binerek karşıya, yani yeni oyun tarafına geçerdi.

Bu oyunun diğer bir kuralı ise, takım oyuncularından birisi taşlardan bir tanesini yıktığında, aynı takımdan bir başka oyuncu bütün taşlar yıkılmadan yıkılan bir taşı vurduğu zaman o taş tekrar dikilirdi. Yani hiç yıkılmamış hükmüne geçerdi.

Oyunculardan biri bir taşla iki taşı birden devirdiğinde, eğer rakip oyuncu erken davranır da ilk önce “ikilik” derse o zaman yıkılan ikinci taş tekrar dikilirdi. Eğer taşı deviren kişi, erken davranır da ilk önce “ikilik” derse bu defa üç taş fazla atma hakkına sahip olurdu. Bu durumda taraflardan birisinin öncelikle ikilik kelimesini kullanması gerekirdi.

Oyunun en zevkli tarafı ise yenen takımın, yenilen takımın sırtına binmesiydi.

Bir nebze de olsa sizi maziye götürdüysek ne mutlu bize…

Yusuf Bakar